Bizim Kız Nurşen'in annesi yoğun bakımda

TAKİP ET

Sosyal medyada "Bizim Kız" ile fenomen olan Nurşen Karayanız'ın kalp krizi geçiren annesi Cemile Karayanız yoğun bakımda tutuluyor. hastanede yoğun bakım odasının kapısından ayrılmayan Nurşen Karayanız, yaşadıklarını anlattı.

Ordu'nun Sosyal Medya Fenomeni Nurşen Karayanız'ın kalp krizi geçiren annesi Cemile Karayanız'ın tedavisi hastanede devam ediliyor. İki gündür hastanede bulunan Cemile Karayanız'ın tedavisi yoğum bakım ünitesinde yapılıyor.
Nurşen Karayanız, yoğun bakım odasının kapısında yaşadığı duyguları paylaştı;
Annem varken anlamlı imiş her şey. O var diye renklerin bile tonu başkaymış. Gökyüzü daha mavi imiş mesela, üşütmezmiş Zemberi ayazı…Evin sesiymiş, mutfakta yemek kokusu, bahçede çalışan emek, acıyı saran merhemmiş. Eşiğin önünde çamurlu lastikmiş, dolapta duran çiçekli tabak, askıda asılı el işili havlu, üzerimdeki hırkanın sıcaklığı imiş…
Evlatlarını her şartta bir araya toplayan yürekmiş annem, kapının kilidi, gözümün feri, inandığım yolun duası imiş. 
Sesini duymadığım iki günün tarifsiz yankısı imiş tüm benliğimi saran. Yıllar sonra bir tel yüzüğü parmağından çıkarıp avucuma koyduklarındaki tenimin buz kesmesiymiş.
Ve çaresiz bekleyişlerimin burukluğuymuş geçmeyen saat…İçtiğim suyun boğazıma dizilmesi, her yerde anımızın olması doldurmaya yetermiş gözlerimin bebeğini…Benim sırdaşım, candaşım, arkadaşım, canım anam… Beni bu çivisi çıkmış dünyada, onca çekilen çilenin ardından tüm bunlara hasret koyma emi.
Sen gidersen düşer direnişim, yağmur da yağmaz çatımıza kurur güllerim.Köy sen varsan güzel, sırtım senin elinin değdiği kazaklarla ısınır, dertlerim bile sen varken anlatmaya değer. Çok yorgunum anne, hadi dön evine. Bacamız tütmüyor kaç gündür, sabahları pişmedi sobada ekmek, örgülerin hep yarım kaldı.
Tarlaya diktiğin fideler boy verdi bu kış ayında, kasımpatılar açmış tomurcuk tomurcuk.
Hani; ben göçüp gidersem seni kime emanet ederim diye üzülüyordun ya… Seni seven çokmuş annem, bugün yetişemedim dua eden dillere… Sarıp sarmayan yüreklere… Anladım ki, sadece benim annem olmamışsın kalplerde. Ben iyiyim merak etme, üstümü örterim iyice, aç da uyumam düşünme. 
Sen iyi ol dön evine. 
Bu kara kışı bahara çevir hepimize.